İlk cemrenin düşmesi ile başlayıp Nevruz?da baharın zaferiyle taçlanan ?al yazını ver kışımı? kavgasının ortalarındayız. Önümüzdeki günlerde, 3. cemre toprağa düşecek. Halk arasındaki adıyla ?cemile?.
Kararsız havasıyla ?deli ay? sıfatını hak eden Mart?ın güneşli günleri o kadar çekicidir ki tedbirsiz davrananı tam çarpar. Yalancı bahara inanan insanların hastalığı bir yana, erken açan meyve ağaçları yakıcı soğuklarla tanışır. İlle de kayısı. Boşuna dememişler, ?kayısılar avanak olur? diye. Ya güneşe aldanıp kovanından çıkan arılara ne demeli? Onların avanaklığının bedeli ağırdır. Soğuklar geriye gelince kovanına dönse bile yaşayamaz. Salkımı bozmuştur bir kere. Tekrar kış uykusuna yatamadığı için ölür çâresiz.
Halk arasında ?Mart ayı, dert ayı? diye bir söz vardır. Oysa bitkiye suyun yürüdüğü, çiçeklerin çayır çimeni bürüdüğü Mart ayı, tam bir neşe ayıdır. Tabiat dirilirken, Nevruzla da insanoğlu dirilir. Kul Mehmed, ne güzel söylemiş:
Kadir Mevlam kudretini bildirir,
Dâim ağlar kullarını güldürür
Ömer Seyfeddin?in ?Bahar ve kelebekler? hikâyesinde, evin güngörmüş ninesi, kitaba gömülmüş torununa, eskiden bahar gelince bahçelerde, kırlarda nasıl eğlendiklerini anlatır. Bahar günü eve kapanıp kitaplara dalmasına anlam veremez. Ninesinin söylediklerinden etkilenen genç kız, camın önüne gelerek Türk kızları için kelebek falı tutar. Ancak, karamsarlık ifâde eden renklerde kelebek görür ve dönüp kitabına gömülür.
Şehirlerde kitaplara gömülmek de yok artık. Onun yerine, bilgisayar, cep telefonu ve televizyona gömülüyoruz. Bilginin de eğlence ve neşenin de doğası unutuldu. Çocuklar ve gençler sanal âlemi tercih ediyorlar. Topladıkları çiğdemlerle kapı kapı gezip baharı müjdeleyen ve hediyelerini alan çocuklar uzak bir hayâl.
İster kırlara uzanıp kır çiçekleriyle, ister bahçenize ekeceğiniz menekşelerle, ister cam önüne koyacağınız sümbül ya da nergisle mutlaka Mart neşesine katılın. Kelebek falı tutun. Neşelenin ve farkında olmayanlara, Mart?ın geldiğini müjdeleyin.
