Tarihte çok büyük kırılmalar vardır. Bu kırılmaları bazen doğa olayları bazen de insanlar yaşatır. 25 Nisan 1915?te, bir insan yarattı. Savaşın en sıcak zamanında Rusya?da ihtilal çıktı. Fransa ve İngiltere, boğazları aşıp, İstanbul?u işgal ederek hem Osmanlı?yı savaş dışı bırakacak hem de Rusya?ya yardım götürecekti.
Dünyanın en güçlü donanması olan İngiliz Donanması Çanakkale önlerine geldi. Boğazı öylece geçebileceğini düşünüyordu. Öyle olmadı!
Çanakkale boğazını geçmek isteyen İngiliz donanmasına kıyıdan ateş açan Osmanlı ordusu geçişi engelledi. İngilizler yeni bir plan kurdu. Plana göre Gelibolu yarımadasına çıkarma yapılacak, boğaz kıyılarındaki Osmanlı ordusu temizlenecek böylece donanma geçecekti.
Osmanlı karargâhı ise çıkarmaların nerelere yapılacağını tartışıyordu.Bigalı köyünde, yedek kuvvet olarak bulunan 19. Tümen Komutanı, Yarbay Mustafa Kemal'e göre düşman Arıburnu mevkiinden çıkarma yapacaktı. Ve ordu kıyıda, derhal müdahale etmeliydi.
24 Nisan?ı 25 Nisan?a bağlayan gecede, Bigalı köyünde bulunan 19. Tümen karargahında gemi ve top sesleri duyulmaya başlandı.
Yarbay Mustafa Kemal?e göre düşman Arıburnu mevkiinden çıkarma yapacaktı. Ve ordu kıyıda, derhal müdahale etmeliydi.
24 Nisan?ı 25 Nisan?a bağlayan gecede, Bigalı köyünde bulunan 19. Tümen karargahında gemi ve top sesleri duyulmaya başlandı.
Yarbay Mustafa Kemal'in tahminleri doğru çıktı ve Mustafa Kemal'e düşmanı karşılama emri verildi. Emirde Mustafa Kemal?in sadece bir tabur askerle hareket etmesi söyleniyordu. Oysa düşman kalabalıktı ve kıyıda durdurulmalıydı.
Mustafa Kemal durumu derhal üstlerine bildirmek ve daha fazla asker istemek için hareket etti ama kimseye ulaşamadı. Komutanlar yoktu. Bir yanda ilerleyen düşman, öte yanda askerliğin en temel kavramı olan ?emir? arasında kalmıştı. Bir karar vermesi gerekiyordu. Verdi.
Her türlü sorumluluğu üzerine alarak, üstlerinden emir almadan, 57. alayın tamamına harekat emri verdi. Ateşle oynamıştı.
Bölgede yol yoktu. O yüzden dere yolunu takip ederek bölgeye hakim tepe olan Kocaçimen Tepesi?ne kısa sürede vardı. Sigarasını yaktı.
Asker yorulmuştu. 15 dakika dinlenme molası verdi. Fakat Kocaçimen Tepesi Arıburnu Sahilini görmüyordu. Düşman gözükmüyordu. Düşman askerini görmesi şarttı. Olumsuz hava koşullarından dolayı yollarına atsız devam ettiler. Sadece o ve üç kişi. 25 Nisan sabahı? Mustafa Kemal ve üç adamı, ordu arkalarında kalmış, yürüyorlar? Conkbayırı?na kadar ilerlediler.
'Cepheneniz yoksa süngünüz var'
Erler mermisiz. Mustafa Kemal ve üç adamı yalnız. Atlar yok. 57. Alay geride. Düşman Mustafa Kemal?e kendi askerlerinden daha yakın. Tarihi bir an, muazzam bir kırılma. Düşman, Mustafa Kemal?i oracıkta öldürebilir ve komutansız kalan 57. Alay telef olabilir. Söz Mustafa Kemal?de: ?Mantıki bir hüküm müdür, yoksa refleks midir bilmiyorum, kaçan askerlere düşmandan kaçılmaz, dedim.?
?Cephaneniz yoksa, süngünüz var, dedim ve bağırarak süngü taktırdım. Askerler süngü takıp yere yatınca, düşman askeri de yere yattı.?
Mustafa Kemal?in de dediği gibi? Düşman karşısında mermisiz, az sayıda asker ve alay komutanı olduğunun farkında değildi.
Düşman askeri yere yatınca Mustafa Kemal, yanındaki üç adamdan birini, 57. Alay?ı derhal getirmesi için gönderdi.
Bir nisan sabahı, Conkbayırı?nda mermisiz erler ve iki adamıyla birlikte onlarca düşmanla baş başa kalmıştı Mustafa Kemal?
Tarih kırılıyordu. Bir milletin kaderi değişiyordu. Silahına davranan Mustafa Kemal, ordusu gelene kadar sıkmaya devam etti.
Dakikaların asırlara dönüştüğü bu bekleyişi ?marş marş? sesleri kırıp geçti. 57. Alay yetişmişti. Mustafa Kemal saldırı emrini verdi. Yanına ulaşan yüzbaşıya 19. Tümen?in tamamını istediğini söyledi. İkinci büyük riskini aldı. 27. Alay da düşmana saldırmaya başlamıştı.
Bir milletin kaderi değişti!
Sigarasını yaktı, sipere geçti ve taarruz emrini verdi. Gün ağarırken, düşman 261 Rakımlı Tepe?den kovuldu. Bir milletin kaderi değişti.
25 Nisan?dan 17 Mayıs?a kadar süren boğuşma sonucunda mermiler yağmur oldu, kanlar oluk oluk aktı. Ve düşman Arıburnu?ndan temizlendi.
Peki 57. Alay?a ne oldu? Büyük zaiyat verdi. Kahramanların alayı olan 57. Alay daha sonra Filistin Cephesi?nde görevlendirildi.
Bu kahramanların anısına o günden bu yana Türk Ordusu?nda 57. Alay bulunmamaktadır. İşte o kahramanlar, hala oradalar!
Kaynak: mutlakaoku.com
Enpolitik.com / Hanzade Karaşın