HAKKI ÖZNUR : CEZAEVİ DEĞİL İŞKENCEHANE , MAMAK TÜRKİYENİN CEHENNEMİ!

HAKKI ÖZNUR :  CEZAEVİ DEĞİL İŞKENCEHANE , MAMAK TÜRKİYENİN CEHENNEMİ!

Yesevi Hareketi Derneği Ankara İl Temsilciliği 12 Eylül Darbesinin 44. yıldönümü dolayısıyla Ulucanlar Cezaevi Müzesinde “12 Eylül’ün Eşsiz Tanıkları” adlı tarihe not düşen çok anlamlı bir program düzenledi.

Yesevi Hareketi Derneği Ankara İl Temsilciliği 12 Eylül Darbesinin 44. yıldönümü dolayısıyla Ulucanlar Cezaevi Müzesinde “12 Eylül’ün Eşsiz Tanıkları” adlı tarihe not düşen çok anlamlı bir program  düzenledi.  Program, 16:00’da idam sehpasının bulunduğu darağacının önünde ki  alanda başladı.  Programa ilgi, katılım çok büyüktü.  5 Kuşak ülkücü bir araya geldi .İlk olarak, 12 Eylül 1980 öncesi ve sonrası bu cezaevinde kalan Ülkücülerin kaldığı koğuşlar, kısımlar ziyaret edildi. Ülkücülerin kaldığı  Koğuşlar  ziyaret edilirken, Ülkücü Hareketi’n tarihini yazan,  Araştırmacı Yazar  Hakkı Öznur ve Ulucanlar cezaevinde  yatan ilk Ülkü Ocakları mensuplarından Hasan Ali Arıkan burada birer konuşma yaptılar.

Koğuşlar gezildikten sonra toplu halde müzenin avlusunda bulunan darağacının yanına gelinmiştir. Burada sanatçı Alper Yıldırım, "Ayazda Kaldı Hürriyet" adlı şarkıyı seslendirmiştir. İstek üzerine  Alper Yıldırım “Çırpınırdı Karadeniz”i söylerken , kitle de kendisine Bozkurt işaretleri yaparak eşlik etti. 

Yüzlerce katılımcı  daha sonra müze içindeki konferans salonuna geçtiler. 

Burada önce şehitlerimiz için dualar edilmiştir. Ardından İstiklal Marşı okunmuş  ve saygı duruşunda bulunulmuştur. Program Sanatçı Hasan Sağındık’ın  okuduğu “Bir Eylül” şiiri ile  başlayıp selamlama konuşmaları ile devam etti.

Muhsin Yazıcıoğlu’nun talebelerinden, Alperen Ocaklarında uzun yıllar görev yapan, Yesevi  Hareketi Ankara İl Başkanı Gökhan Bozbıyık   Ankara’nın önde gelen isimlerinden Ankara’ya büyük hizmetlerde bulunan,  Ankara Kent Konseyi Başkanı Halil İbrahim Yılmaz, Yesevi Hareketi Derneği Genel Başkanı Mahmut Cömert  Genel  Başkanı Mahmut   Cömert ve  Ülkücü  Hareket’in önde gelen isimlerinden  Şehit lider, Muhsin Yazıcıoğlu’nun dava ve  yol arkadaşı, Araştırmacı Yazar Hakkı Öznur  birer selamlama konuşması yapmışlardır.. Ülkücü Camianın çok sevdiği, saydığı, büyük değer verdiği  fikir ve siyaset adamı  Hakkı  Öznur konuşmasında şunları söyledi;

 

12 EYLÜL DARBESİ ÜLKÜCÜ HAREKETE KARŞI YAPILMIŞTIR

 

"Bugün beş kuşak Ulucanlar Cezaevi’ndeyiz. 58 kuşağı, 68 kuşağı, 78 kuşağı, 88 kuşağı ve     98 kuşağı, hepimiz buradayız. Biz Türk milliyetçileri, dik durmayı, zulme, kötülüğe ve kötü olana karşı direnmeyi, hak ve adalet uğrunda mücadele etmeyi haksızlıklara karşı çıkmayı, zalimlere başkaldırıyı, Atsız Hoca’dan, Başbuğ Türkeş’ten, Muhsin Başkan’dan, şanlı tarihimizden, kahraman şehitlerimizden ve Ülkücü geleneğimizden öğrendik.

Bu anlamlı, maneviyatı yüksek hepimizi duygulandıran, hüzünlendiren  ve umutlandıran programdan dolayı Ankara Yesevi Hareketi Başkanı Gökhan Bozbıyık kardeşimiz  başta olmak üzere emeği geçen bütün Yesevi Hareketi mensuplarını,  genç kardeşlerimizi  canı gönülden yürekten tebrik ediyorum ve kutluyorum. 

Ülkücü  Hareket olarak 12 Eylül’ü yaşamış ailelerimizin katılacağı  bu tür anlamlı programları çok önceden yapmalıydık. Ama maalesef yapılmadı. Ancak genç ülküdaşlarımız,  Yesevi ruhlu, Alperen ruhlu gençlerimiz ağabeylerinin yapamadıklarını yapmışlar ve bu anlamlı programı düzenleyerek tarihe not düşmüşlerdir.

Özellikle,12 Eylül’ün acılarını yaşamış çilelerini çekmiş, cefakar, vefakar ailelerimizin  annelerin, babaların eşlerin, evlatların  katılacağı bir çok programlar bundan sonra daha sık yapılmalı, belgeseller çekilmeli , katılanların anlattıkları derlenip kitaplar haline getirilip yayınlanmalıdır.

12 Eylül darbesi Ülkücü Harekete karşı yapılmıştır. Darbe olmasaydı. MHP tek başına  iktidara gelecek, devleti yönetecekti. 12 Eylül 1980 tarihinde darbe yapıp, yönetime el koyanlar tarafından, hareketin lideri Başbuğumuz Alparslan Türkeş, MHP ve Ülkücü kuruluşların yöneticileri dâhil 50 binden fazla ülküdaşımız, gözaltına alınmıştır. Binlercesi, uydurulan senaryo, tertip, düzmece belge ve yalancı şahitlerle haksız yere suçlanarak, tutuklanmıştır.12 Eylül askeri müdahalesiyle, MHP ve Ülkücü kuruluşların lider kadroları başta olmak üzere on binlerce Ülkücü tutuklanmıştır. 

C-5, Harbiye, Hasdal gibi askeriyeye ve emniyete ait olan viranelerde işkencelerden geçirilmişlerdi.   Dava Arkadaşlarımız işkencelerle şehit

 ettiler intihar süsü verdiler. Mamak’ta C-5’te, Zincidere’de Malatya’da, Bursa’da, Eskişehir’de; Türkiye’nin dört bir yanında işkencehanelerde Ülkücüler şehit edildi. Dava arkadaşlarımızı şehit ettiler intihar süsü verdiler.

 

EN BÜYÜK EZAYI, CEFAYI, ÇİLELERİ ,  ACILARI  AİLELER ÇEKTİ

 

12 Eylül dönemin o ağır zor şartlarında ailelerimiz  büyük sıkıntılar ve zorluklar yaşadı. Türkiye’nin dört bir yanında onbinlerce Ülkücü Cezaevlerinde. Aileler  evlatlarının peşinde. Onlar hangi cezaevindeyse anneler, babalar eşler, çocukları  onların peşinde. Her türlü sıkıntılara, ezaya, cefaya rağmen evlatlarını asla yalnız bırakmamışlardır. Ülküdaşlarımızın kaldığı bir çok cezaevlerinden örnekler verebiliriz.

Mesela , Ankara’daki Mamak Askeri Cezaevi.  Yüzlerce Ülkücü Hareket mensubu yatıyor.12  Eylül sonrası açılan  MHP ve Ülkücü Kuruluşlar Davasında yargılanan  Ülküdaşlarımızın  bir kısmının aileleri ise Ankara dışında oturuyor. İstanbul’dan ,Samsun dan , Adana’dan vb. bir çok ilden, aileler evlatlarını görmek için yıllarca Ankara’yı yol  etmişlerdir. 

Yüzlerce kilometre uzaklıklardan  Mamak’a geliyorlardı. Çok eza, cefa çektiler.

Mamak’ın zemheri soğuğunda, Ankara’nın dondurucu ayazında Anneler, Babalar, eşler,  sabahın en erken saatlerinde Mamak yollarına düşer. Mamak Cezaevi kapısında sıraya girer, evlatlarını görmek için bekleşirlerdi.   Kimi zaman kalacak yer sıkıntısı kimi zaman  maddi sıkıntılar. Ailelerin yaşadığı sıkıntılar tarif edilemez.

Ya görüş günü ailelerin yaşadıkları. Aramalar, eşyaların didik didik edilmesi, saatlerce bekletilmeleri, itilip kakılmaları, karşılaştıkları sert muameleler ve daha neler neler.

Görüşlerde, evlatları esas duruşta arkalarında iki asker. Anneler Babalar bu vaziyette evlatlarıyla görüşüyor. Buna da görüşme denirse.  Evlatlarını, 3 dakika görmek için  uzun yollardan gelen aileleri düşünün, onların neler yaşadıklarını bir düşünün."

 

1987 YILINDA YÜZLERCE ÜLKÜDAŞIMIZ MAMAK CEZAEVİNDE “ ÖLÜM ORUCU” EYLEMİ YAPMIŞLARDIR

 

Mamak Cezaevinde yatan Ülkücüler Metris, Erzincan , Diyarbakır  Cezaevinde haklar kendilerine tanınmazsa ve   insanlık dışı uygulamalar  son bulmazsa   ölüm orucuna başlayacaklarını ilan ettiler Mamak Cezaevinde  önce 25 kişilik bir grupla bu eylemi başlatma kararı alındı. Ülküdaşlarımızın başını çektiği ülküdaşlarımızın açıklamaları ilk önce Avukatlar aracılığıyla kamuoyuna duyuruldu.

1987 yılında, Ülkücü Aileler , Mamak Cezaevindeki  baskılara , zulme ,  insanlık dışı uygulamalara karşı seslerini duyurmak için Ankara’da, İstanbul’da, Adana’da ölüm orucuna başladılar. Evlatlarının  Ölüm Orucuna  başlayacağını öğrenen Aileler Ankara’ya gelerek evlatlarına destek verdiler. Onlarda “Ölüm Orucuna  “bizde Abdi İpekçi parkında başlayacağız” dediler.

 

ÜLKÜCÜ AİLELER DE ANKARA ADANA VE İSTANBUL’DA EVLATLARINA DESTEK VERMEK İÇİN MEYDANLARDAYDILAR

 

Mamak Cezaevi’ndeki Ülkücülerin aileleri ilk olarak 30 Temmuz 1987 günü Abdi İpekçi Parkı’nda bir araya geldiler. Burada Aileler adına , Mamak Cezaevi’nde yatan ,Alpaslan Bayır’ın babası, SOGEV mensuplarından Necati Bayır amca konuştu. Necati amca Mamak’ta ülkücü gençlere yönelik işkence, dayak, zindan, tecrit hücresi, tabutluk, sürekli hakaret ve keyfi uygulama ve görüş yasaklarından bahsetti. Baskıların aileleri ve ülkücü gençleri yıldıramayacağını, sonuna kadar evlatlarının yanında olduklarını belirtmişti.

Mamak ve diğer cezaevlerinde yatan ve tahliye olan onlarca Ülkücü de Abdi İpekçi Parkı’na gelerek ülkücü ailelere destek verdiler, onları yalnız bırakmadılar.  

24 Eylül günü Mamak Cezaevindeki Ülküdaşlarımız  şartlar düzeltilmeyince Ölüm Orucuna başladılar .Mamak Cezaevindeki huzursuzluk  had safhaya ulaşmıştı. Ölüm Orucu sürüyordu.

Mamak’ta baskılarda daha da artmıştı. Sözde ülkede sivil bir iktidar vardı  Ölüm Orucuna başlayan Ülküdaşlarımıza görüş yasağı koydular.  Hücrelere ve tabutluklara attılar.

 

Durumu öğrenen  Ülkücü Aileler,  25 Eylül’de yine Abdi İpekçi Parkı’nda bir araya geldiler. Mamak Askeri Cezaevindeki tutuklu bulunan Ülkücülerin Aileleri adına yine ilk konuşmayı Necati  Bayır Amcamız yapmıştı. Mamak’ta Ülkücülere yönelik baskıların devam ettiğini bu baskılara karşı aileler olarak olayın peşini bırakmayacaklarını, gerekirse günlerce burdan ayrılmayacaklarını söyledi.

 Necati Amca “çocuklarımıza yapılan insanlık dışı muameleler düzeltilmediği taktirde bizler burada ölüm orucuna başlayacağız.  Devlet zulüm yapmaz diğer cezaevlerinde olduğu gibi iyileştirmeler yapılmalı. Mamak cezaevinde baskılar zulümler son bulmalı” dedi.

Ankara’da başlayan eyleme İstanbul’daki Ülkücü Ailelerde katıldı. Evlatları tutuklu olan  Aileler, Sultanahmet Meydanı eski Cezaevinin yanında 2 Ekim günü  bir  basın açıklaması yaparak  ölüm orucuna başladıklarını duyurdular. 

25 Kişilik  Aileye , MÇP teşkilatları ve “Bizim Ocak” dergisi etrafından  toparlanan Ülkücü Gençlikte destek verdi yalnız bırakmadı..

 Ardından 60 ülküdaşımızın aileleri 6 Ekim günü Adana’dan  Ölüm Orucuna destek vererek, onlarda katılacaklarını açıkladılar. Aileler, Mecliste de girişimlerde bulundular çeşitli siyasi  partilerin yetkilileri ile görüştüler Baskılar hat safhaya gelince Ülkücü Aileler 8 Ekim Perşembe günü  Ankara, Adana ve İstanbul’da ölüm orucuna başladılar

 

EYLEMLERE KATILAN BİR  ÇOK ANNE BABA HASTANELERE KALDIRILMIŞTIR

 

Yaşları 60 ve 70 civarında  olan bir çok anne baba Ölüm Orucundan rahatsızlandılar. Ülküdaşlarımızdan Şevket Ertaş’ın annesi 

 Döndü teyzemiz ,  Şadan Korkmaz ülküdaşımızın annesi Hafize teyzemiz ve Alpaslan Bayır Ülküdaşımızın babası , rahmetli Necati Bayır Amcamız yüksek tansiyon nedeniyle hastaneye kaldırıldılar.

Necati Bayır büyüğümüz  hasta olmasına rağmen tekrar Abdi İpekçi parkına gelmiş  burada basın mensuplarına  “80 tane evladımız cezaevindeki işkence ve zulüme tahammül edemez hale geldikleri için üç haftadır Ölüm Orucundalar. Onların hücrelere kapatıldıklarını duyduk 16 Evladımızın Hastaneye kaldırıldıklarını öğrendik. Baskılar ,zulümler bizi yıldıramaz.  Mamak cezaevi kapatılana, tutuklular sivil cezaevlerine nakledilene insanlık dışı uygulamalar son verilene kadar alanları meydanları asla terketmeyeceğiz” dedi.

12 gün süren ölüm orucuna ülkücü gençlik çok büyük destek verdi.  Bazı basın organları şimdide ülkücüler ölüm orucunda diye haber yapmışlardı

 

 

MUHSİN YAZICIOĞLU:  MAMAK CEZAEVİNDE YAPILAN ZULMÜN HESABINI SORACAĞIZ

Ankara’daki Ülkücü üniversite gençliği Abdi İpekçi Parkı’ndan ayrılmadı, Ülkücü Ailelerin yanında yer aldı. SOGEV Genel Başkanı olan Muhsin  Başkan Ülkücü Aileler ile birlikte çeşitli basın kuruluşlarını gazeteleri ziyaret ederek  Mamak Cezaevinde yaşananları anlattı basının bu konuya duyarlı olmasını istedi. 

Muhsin Başkan Abdi  İpekçi parkından hiç ayrılmıyordu. Sürekli Aileler ile  beraberdi. Onları yalnız bırakmıyordu Burada basın mensuplarına yaptığı açıklamada şunları söylüyordu “Mamak Cezaevinde insanlık dışı uygulamalar devam ediyor. Mamak’ta ülkücülere bayramlaşmak yasak, görüş yasak, dayak, işkence, her türlü insanlık dışı uygulamalar devam ediyor. 

Mamak, Diyarbakır ayrımı yapılıyor. Diyarbakır cezaevinde şartlar iyileştirilirken Mamak Cezaevinde şartlar  daha da ağırlaştırılmıştır. Buradan bir kez daha uyarıyorum: Görüş yasağı kaldırılsın  Mamak Cezaevi yönetimi bunun hesabını vereceksiniz. İşkencecilere sahip çıkan, ses çıkarmayan kim varsa hepsinden hesap soracağız. Siyasal iktidarı da uyarıyorum:

 Mamak cezaevi ya sivilleştirilsin ya da oradakiler sivil cezaevine yerleştirilsin. 

Mamak Cezaevi’ni boşaltsınlar, buradakileri sivil cezaevlerine nakletsinler. Cunta rejiminin askeri cezaevleri derhal kapatılmalıdır! Hala 12 Eylül cuntası ve cunta rejiminin uygulamaları devam ediyor. Ülkücü Hareket olarak baskılara, zulümlere boyun eğmeyeceğiz! Ve ailelerimizin sonuna kadar yanında yer almaya, onları desteklemeye devam edeceğiz.

 

   ÇOK SAYIDA ÜLKÜDAŞIMIZ “TABUTLUKTA” KALMIŞTIR

 

Mamak Cezaevi yönetimi keyfine göre uygulamalar yapardı. Bir çok Ülküdaşımıza görüş yasağı koymuşlardır. Aileler, evlatlarını görmek için bin bir zorlukla görüş günleri cezaevine gelirler. Bazı ailelere görüş kapısında cezaevi yönetimi “evladınızı göremezsiniz görüş yasağı var” derler. Aileler  merak ederler, sorarlar “niye görüşemiyoruz başlarına bir şey mi geldi”  Ancak Cezaevi yönetimi cevap bile vermez, duymazdan gelirler.  Her hafta oğullarını görmek için Mamak Cezaevi kapısına gelen aileler bir çok kez görüş yasaklarıyla karşılaşmışlardır. Kimileri 3 hafta, kimileri 5 hafta evlatlarıyla görüşememiştir.

Şehit liderimiz Muhsin Yazıcıoğlu da defalarca konan görüş yasağı nedeni ile ailesi ile görüşemeyenlerdendir.12 Eylül askeri darbesinin işkence merkezlerinden Mamak Askeri Cezaevi'nin komutanı olan Raci Tetik denen zalim, işkencelerden ve işkenceleri seyretmekten zevk alan sadistin, manyağın birisiydi. Raci Tetik,  Mamak Cezaevinde despotluğuna , baskılarına,  keyfi  uygulamalarına karşı çıkan  ve  karşısına dikilen  Muhsin Başkan’a görüş yasağı  koydurmuştu.

 

MUHSİN BAŞKAN’A GÖRÜŞ YASAĞI KOYDULAR HASAN BAŞKAN’I TABUTLUK’A ATTILAR

 

Bir çok ülkücü tabutluklara sokuldu.  MHP davasında ,askeri savcı ülkücü düşmanı  Nurettin Soyer’e meydan  okuyan, yazdığı  iddianameye, “iftiraname” diyen  idddianameyi yerin dibine sokan , yerden  yere vuran  ve tek  tek belgelerle, olaylarla  çürüten , 12 Eylül öncesi ÜGD Genel Başkanlığı yapan Hasan Çağlayan Başkan  Mahkeme sonrası  zalim  Savcı Soyer’in talimatıyla cezaevi yönetimi  tarafından  A Blok’un altında bulunan Tabutluklara götürülmüş yerin altında bulunan Tabutlukta iki hafta kalmıştır.

Tabutluğun  "Tabanı 1 metrekare idi. Yüksekliği 2.5 metre civarında, güneşin hiç uğramadığı, çırılçıplak bir betondu tabutluk. Tepede 10x20 cm. büyüklüğünde bir mazgal hava deliği olarak konulmuştu.  Nefes alacak başka en küçük bir açıklık yoktu. İçerisi karanlıktı bir başına gecenin ve gündüzün farkında olmadan yaşamak zorundaydın.

İçerde de zulüm vardı , dışarda da. Mamak Zulümhaneye dönmüştür.Bir çok dava arkadaşımız cezaevlerinde yatarken anneleri, babaları vefat etti. O güzel annelerimiz, babalarımız evlat hasretiyle  oğullarının Mapus’tan çıktığını göremeden rahmet-i rahmana kavuştular. 

Ülkücü Aileler 20 Şubat 1988 günü yine Abdi İpekçi parkında bir basın toplantısı yaparak  Mamak’ı yeniden gündeme getirmiştir. Ülkücü Ailelerin ısrarları sonucunda Milli Savunma Bakanı Ercan Vuralhan ANAP Adalet Komisyonu Başkanı Alpaslan Pehlivanlı ANAP Milletvekilleri  Gökhan Maraş ve Namık Kemal Zeybek Mamak Askeri Cezaevini ziyaret ettiler. Ancak tutuklular ile görüştürülmediler. Milli Savunma Bakanına bile Cezaevi yönetimi yasak koyuyordu. Bakan ve yanındaki milletvekilleri tutuklularla görüşemeden geri dönmüşlerdi  Cunta rejiminin devam ettiği açıkça ortadadır.

Cezaevi yönetimine ısrarları sonucu ancak bazı yerleri gezdiklerini söyleyen ANAP milletvekili Mustafa Taşar  “Tabutluk denilen yeri gördükten sonra basın mensuplarına 1.5 metre boyunda mezar gibi yer. Ben oraya düşmanımı bile koymam . Lenin yaşasaydı onu bile koymazdım “ demişti. Bu sözleri  2 Mart 1988  tarihli Tercüman ,Cumhuriyet vb. gazetelerde yer almıştı.

Ülkücü Ailelerin çabaları ve mücadeleleri sayesinde  Mamak Cezaevindeki tutuklular daha sonra Bursa Eskişehir Aydın vb. sivil cezaevlerine nakledildiler. Ülkücü Aileler çok  büyük mücadeleler vermişlerdir. Aradan 37-38 sene geçti.  Bugün vefakar çilekeş  o kahraman Ailelerimizin çoğu mensubu bugün aramızda değiller. Rahmet’-i Rahmana kavuştular Ruhları şad mekanları cennet olsun.  Mamak tarihi  tutukevinde yaşananların tarihi ile birlikte bir ülkenin yolunun, gidişatının da tarihidir.

Ülkücüler  zindanları, ilim ve irfanla 'Medrese-i Yusufiye'ye çevirdiler. Ve hapishaneler bir nevi Medrese-i Yusufiye olmuştur.  Yusufiye medreselerinde nice güzel insan okudu.    

Ulucanlar Cezaevi’nin birinci kısmı, ikinci koğuş Ülkücülerin yattığı koğuştu. 1975 başlarından itibaren üniversitelerden, liselerden, semtlerden çok sayıda Ülkücü genç, cezaevine girmiş ve yatmıştır. 197-1988 yılları arasında 3000 civarında Ülkücü bu cezaevinde yatmıştır.

Ulucanlar Cezaevi’nde yatan ülküdaşlarımızın büyük çoğunluğu daha sonra Mamak Cezaevi’nde yatmışlardır. 12 Eylül cuntası tarafından idam edilen Ülkücülerden Ali Bülent Orkan, Fikri Arıkan, Mustafa Pehlivanoğlu, Ulucanlar Cezaevi’nde yatmıştır. Ülkücüler, sadece Ankara’da, Ulucanlar ve Mamak Cezaevi’nde değil; Türkiye’nin dört bir yanındaki cezaevlerinde de yatmışlardır. 

 

GELECEĞİ YEZİDLER DEĞİL GELECEĞİ  ÜLKÜCÜLER YAZACAKTIR

 

Buhranlı ve zor dönemlerde Türk milletine istikamet veren, yol gösteren iki büyük lideri, rahmetli Başbuğ’umuz Alparslan Türkeş’i, şehit liderimiz Muhsin Yazıcıoğlu’nu tüm şehitlerimizi ve Hakk’a yürüyen aziz dava ve yol arkadaşlarımızı rahmetle, minnetle, saygıyla, sevgiyle anıyoruz. Ruhları şad, mekânları cennet olsun. Onları asla unutmadık ve unutmayacağız. Bu aziz millet, kendisine hizmet edenleri, şehitlerini, kahramanlarını asla unutmaz.

Yolumuz Allah Yolunda Şehit düşenlerin yoludur

Ülkücü Yolumuz şehitlerin yoludur

Yaşasın Ülkücü Hareket

Yaşasın Türk Milleti

Yaşasın Türkiye  

 

KONUŞMACILAR HERKESİ AĞLATTI

Konuşmalardan sonra  programa geçildi . Türk Ocakları Genel Başkan Yardımcı Prof. Dr. Ayşe Filiz Yavuz moderatörlüğünde gerçekleştirilen olan programda 12 Eylül öncesi MHP eğitimcilerinden olan Ülkücü Cami’da  “Doğunun Başbuğu” olarak bilinen Yılma  Durak’ın eşi  Lamia Durak,  MHP eğitimcilerinden,  12 Eylül öncesi  ÜLKÜ –KÖY Genel Başkanlığı yapan Lokman Abbasoğlu’nun eşi eğitimci Nermin Abbasoğlu,  12 Eylül öncesi MHP Gençlik Kolları yönetim kurulu üyesi olan darbeden sonra iki yıl aranan daha sonra  tutuklanarak Mamak  Askeri cezaevinde yatan ülkücü  bayanlardan  Nermin Öztürk,  Fatma Kayıcıoğlu  o dönem yaşadıklarını, yaşananları katılımcılarla paylaştılar. Lamia Durak, Nermin Abbasoğlu Nermin Öztürk  başlarından geçenleri anlatınca salonda  herkes duygulanmış, hüzünlenmiş ve  katılımcılardan ağlayanlar olmuştur.  Cezaevi gezisinin ardından programa katılanlara meşhur “Mamak tatlısı” ikram edildi. Mamak tatlısı Mamak cezaevinde yatan Ülkücülerin o dönemin şartlarında yaptıkları kendilerine has bir tatlıydı.