Toplumun sağlıklı işleyebilmesi için bireylerin birbirine karşı duyarlılığı şarttır. Ancak günümüzde insanlar, bakıp görmeyen, duyup dinlemeyen, dokunup hissetmeyen bir tavır içinde. Bu duyarsızlık, insan ilişkilerinden siyasete kadar her alana sirayet etmiş durumda. Adaletin ve merhametin yerini çıkar ilişkileri aldıkça, toplumsal çözülme kaçınılmaz hale geliyor.
Bir olay karşısında gerçekten görmek ile sadece bakmak arasında büyük bir fark vardır. Görmek, anlamak ve çözüm üretmek demektir. Bugün toplumun büyük bir kesimi, adaletsizlikleri yalnızca seyrediyor. Haksızlıklar göz önünde yaşanırken sessiz kalanlar, aslında bu çarpık düzenin bir parçası haline geliyor.
Siyaset yalnızca güç odaklı bir mücadele alanı değildir; aynı zamanda vicdani bir sorumluluk gerektirir. Ne yazık ki modern siyaset, adaleti ve merhameti göz ardı eden bir çıkar oyununa dönüşmüş durumda. Oysa gerçek liderlik, halkın derdini hissetmek ve çözümler üretmekten geçer. Gücünü yalnızca iktidarını korumak için kullanan anlayışlar, toplumu bölmekten ve adaletsizliği derinleştirmekten başka bir işe yaramaz.
“Göz bakar, akıl anlar, vicdan hisseder; ama yalnızca merhamet adaleti doğurur.”(çetin ay)
Merhamet, bireysel bir erdem gibi görülse de aslında toplumu ayakta tutan en önemli bağlardan biridir. Eğer bir toplumda adalet yerine güçlülerin çıkarları korunuyorsa, insanlar birbirine yabancılaşır ve güven duygusu kaybolur. Sonuç olarak, bireyler yalnızca kendi çıkarlarını düşündüğünde, büyük resimde kaybeden tüm toplum olur.
Toplumun geleceğini belirleyen en kritik unsur, insanların gerçekten ne kadar “gördüğü”, “dinlediği” ve “hissettiğidir”. Yalnızca seyreden, anlamayan ve merhametten uzak bir insan topluluğu, adaleti ve toplumsal barışı koruyamaz. Çözüm, sadece kendi dünyamıza kapanmak yerine, yaşadığımız topluma duyarlı olmak ve vicdanı olan bir düzen için mücadele etmektir. Adaleti savunan, merhameti elden bırakmayan insanlar, gerçek değişimi getirenler olacaktır.
Saygıyla
Çetin Ay
