?Safahat sahibini bir zamanlar, sadece estetik düşüncelere göre muhakemeye kalktığım için, hesaba katılmağa değmez bir şair saymaya alışmıştım. Onun da şahsî elem, sevinç hülyalarından bahseden şairciklerden ne kadar üstün olduğunu, Nâzım Hikmet?i okuduktan sonra anladım. Beni, daha birkaç yıl önceye kadar inandığım ölü sanat fikirlerinden kurtaran Nâzım Hikmet oldu.?
Ataç daha sonra bu fikrinden vazgeçecektir. Eşref Edib?in Mehmed Âkif?inden kısa bir iktibas:
?Hukuk Fakültesi ikinci sınıf talebesinden Ahmet Bey anlatıyor? Bir gün Nurullah Ataç?la görüşüyorduk. Nurullah Ataç -ki Türk ülkesinde Âkif aleyhinde yazan tek adam- söz arasında bana şöyle dedi: Nâzım Hikmet?in Taranta Babu?sunu okuduktan sonra hiç şüphe yok, Âkif?i de beğenmem lâzımdı. O da bir ideal peşinde koşan adam. Fakat etrafta onun lehinde yazılan yazıları görünce bana da aleyhinde yazma arzusu geldi.? (s. 673)'