Ankara Dishekimleri Odasi Genel Sekreteri Gamze Burcu Gül, “Ülkemizde toplumun yüzde 85’inin agiz ve dis sagligi bozuk. En önemli halk sagligi sorunlari içinde yer alan agiz ve dis hastaliklarinin nedeni de büyük oranda yoksulluk. Ulusal Agiz Dis Sagligi
Ankara Dishekimleri Odasi Genel Sekreteri Gamze Burcu Gül, “Ülkemizde toplumun yüzde 85’inin agiz ve dis sagligi bozuk. En önemli halk sagligi sorunlari içinde yer alan agiz ve dis hastaliklarinin nedeni de büyük oranda yoksulluk. Ulusal Agiz Dis Sagligi Politikamiz olmali ve özellikle çocuklara yönelik agiz sagligini gelistirme programlarinin uygulanmasina öncelik verilmelidir. Saglikli, güvenli ve yeterli gidaya, uygun fiyatlarla, sürdürülebilir biçimde ulasabilmek bir insan hakkidir. Bu konuya sosyal yardim degil, sosyal hak perspektifinden bakmak sorunlarin çözümü yolunda dogru bir adim olacaktir” açiklamasini yapti.
Ankara Dishekimleri Odasi, yoksulluktan kaynakli sagliksiz beslenmenin agzi ve dis sagligini da olumsuz etkiledigine dikkat çekti. Ankara Dishekimleri Odasi Genel Sekreteri Gamze Burcu Gül tarafindan bugün yapilan yazili açiklamada sunlar ifade edildi:
“KALITESIZ, KARBONHIDRAT AGIRLIKLI GIDALARLA BESLENEN ÇOCUKLARDA DIS ÇÜRÜGÜ OLUSUMU DA KAÇINILMAZ”
“Toplum sagligi önünde çok önemli bir engel olan yoksulluk, saglikli beslenmeyi de imkânsiz hale getiriyor. Çünkü yoksul insanlar tek tip, dengesiz ve enerji yogunlugu yüksek gidalarla beslenmek durumunda kaliyor. Geçinebilmek için fiyati düsük, islenmis, seker içerigi yüksek gidaya yöneliyor ve çok az miktarda saglikli yiyecek tüketebiliyor. Vitamin, mineral, protein, lif yönünden zayif bir beslenme sürdürüyor. Bilhassa büyüme gelisim döneminde yeterli protein, sebze, meyve ve saglikli bitkisel yaglari tüketmesi gereken çocuklar karbonhidrat agirlikli besleniyor. Kalitesiz karbonhidrat agirlikli gidalarla (ekmek, makarna, pilav) beslenen çocuklarda dis çürügü olusumu da kaçinilmaz.
“ÜLKEMIZDE TOPLUMUN YÜZDE 85’ININ AGIZ VE DIS SAGLIGI BOZUK”
Özellikle okul öncesi çocukluk dönemi, saglikli beslenme ve dis firçalama aliskanliginin kazandirilabilmesi açisindan en önemli dönemdir. Yine okula giden çocuklarin beslenme çantasinda süt ve süt ürünlerinin, sebze ve meyvelerin bulunmasi gerektigini söylüyoruz, ancak yoksulluk alaninda gördügümüz durum vahim. Sayet bir beslenme çantasi varsa, içinde sadece ekmek vb. besleyici olmayan gidalar mevcut. Yapilan arastirmalardan biliyoruz ki, ülkemizde toplumun yüzde 85’inin agiz ve dis sagligi bozuk. En önemli halk sagligi sorunlari içinde yer alan agiz ve dis hastaliklarinin nedeni de büyük oranda yoksulluk. Son 30-40 yilda yüksek gelirli ülkelerde dis çürügü görülme oranlari asagi çekilse de orta ve düsük gelirli ülkelerde ‘dis çürügü’ hala en yaygin hastalik olarak toplum sagligini olumsuz etkiliyor.
“ISSIZLIK NEDENIYLE SOSYAL GÜVENCESI OLMAYAN AILELERIN ÇOCUKLARI, KAMU AGIZ DIS SAGLIGI HIZMETLERINDEN DE YARARLANAMIYOR”
Yine içinde bulundugumuz ekonomik krizin en agir sekilde etkiledigi yoksul ailelerin çocuklari arasinda agiz dis sagligina bagli -zaten var olan- esitsizlikler daha da artiyor. Issizlige bagli maddi sikintilar nedeniyle aileler çocuklarinin agiz hijyeni için gerekli olan en basit malzemeleri bile temin edemiyor, dis firçasi, dis macunu bile alamiyor, çocuklarini doktora götüremiyor. Yine issizlik nedeniyle sosyal güvencesi olmayan ailelerin çocuklari, kamu agiz dis sagligi hizmetlerinden de yararlanamiyor. Dolayisiyla tedaviler ve koruyucu dis hekimligi uygulamalari yapilamiyor, bu da özellikle dis çürüklerinin ve tedavi gereksiniminin daha da artmasina neden oluyor.
“SAGLIKLI, GÜVENLI VE YETERLI GIDAYA, UYGUN FIYATLARLA, SÜRDÜRÜLEBILIR BIÇIMDE ULASABILMEK BIR INSAN HAKKIDIR”
Düzenli dis hekimi kontrolüne gidemeyen, dis firçalama ve agiz bakimi yapamayan, bunun için gereken materyale erisemeyen, beslenmesinde karbonhidrat ve sekere agirlik vermek durumunda kalan aileler ve çocuklarinin agiz dis sagligi açisindan büyük sorunlar yasamasi dogaldir. Çözüm için, elbette bir ‘Ulusal Agiz Dis Sagligi Politikamiz’ olmali ve özellikle çocuklara yönelik agiz sagligini gelistirme programlarinin uygulanmasina öncelik verilmelidir. Bu amaçla, dis hekimleriyle birlikte tüm saglik çalisanlari, pediatristler, pratisyen hekimler, hemsireler, ayrica ögretmenler, ebeveynler, okullar, yani çocuga dokunan herkes ve fakülteler, dis hekimi odalari, ilgili bakanliklar is birligi içinde çalismalidir. Bununla birlikte saglikli, güvenli ve yeterli gidaya, uygun fiyatlarla, sürdürülebilir biçimde ulasabilmek bir insan hakkidir. Bunu saglamak da kamunun en önemli görevlerinden biridir. Bu konuya sosyal yardim degil, ‘sosyal hak’ perspektifinden bakmak sorunlarin çözümü yolunda dogru bir adim olacaktir.”