PKK telsizlerinde 'çözülme', 'panik ve 'kaçalım' mesajları

PKK telsizlerinde

Mardin'in Nusaybin ilçesinde devam eden operasyonda, bölücü terör örgütünün uğradığı hezimet, telsiz konuşmalarına yansıdı Telsiz görüşmesinde, bölücü terör örgütü mensupları, köşeye sıkıştıklarını ve çaresizlik içi

ANKARA (AA) - Güvenlik güçlerince yürütülen başarılı operasyonlar nedeniyle iyice köşeye sıkışan bölücü terör örgütü PKK mensupları, yaptıkları telsiz görüşmelerinde çaresizlik içinde teslim olmayı konuşur hale geldi.

Edinilen bilgiye göre, Mardin Nusaybin'de devam eden operasyonlarda, teröristlerin telsiz konuşmalarında uğradıkları hezimeti dile getirdikleri tespit edildi.

'Agit' ve 'Cudi' kod adlı iki terörist arasındaki konuşmalara, daha sonra kod adı belli olamayan üçüncü bir teröristin Kürtçe anonsla dahil olarak teslim olmayı önermesi, bölücü terör örgütü mensuplarının iyice köşeye sıkıştığını gösteriyor.

Teröristler arasında dinlemeye takılan konuşmalar şu şekilde:

'Saat 21.34'teki konuşmalar,
Erkek 1 (AGİT kod): Arkadaşlar öldük öldük öldük'
Erkek 2 (CUDİ kod) : Şoraj?a ulaşamıyoruz. O da mı öldü yoksa?
Erkek 1 (AGİT kod): Atış direkt üstümüze geliyor (panik halde konuşuyor). Yaa acil destek gönderin, Cudi bize destek gönderin, acele edin Cudi
Erkek 2(CUDİ kod): Tamam tamam da, burası da cehennem gibi. Dayanın bakacağız çaresine
Erkek 1 (AGİT kod): Cudi beni görüyor musun?
Erkek 2(CUDİ kod): Hayır, nasıl göreyim, kafamı çıkaramıyorum ki. Biri de bana yardım etse!

Saat 21.42'deki konuşmalar
Erkek 2(CUDİ kod): Şoraj?a ulaşmaya çalışıyorum, ama ses yok. Sanırım öldü veya cevap verecek durumda değil
Erkek 1 (AGİT kod): Öldü hevaller, öldü hevaller. Çok kayıp veriyoruz. 3 şerefsiz de kaçtı. Nereye gittiler bilmiyorum
Erkek 2(CUDİ kod): Dayan, dayan, gözetlemeye devam edin Agit. Şoraj?a ulaşırsam durum değişebilir.

Saat 22.18'de büyük telsizden tüm telsizlere Kürtçe yapılan çağrı
Erkek 3 (Kod adı belli değil): Hevaller belki yarın öbür gün öldüğümüzde bizim bir mezar taşımız bile olmayacak.
Ailelerimiz bizim mezarımızı bile bilemeyecek.
Yüksekova'daki, Sur?daki, Cizre?deki arkadaşlarımız gibi olmayalım.
Aileleri şu an onları arıyor, sonumuzun ne olacağını bilemiyoruz hevaller iyi düşünün.
Ya burada öleceğiz ya da teslim olup yaşayacağız. Bence her şeye rağmen yaşamak diyorum.
Bizi gözden çıkarmışlar. Kandil bizi bırakmış, biz neye burada savaşıyoruz. Rojava?dan gelenler nerede? 'Burası Kobani gibi değil' dediler, anladılar, kaçıyorlar.
'Halkınız için' dediler, halk yok, herkes gitti. Düşünün neye savaşıyoruz? Karar verelim. Bana destek verenler, çağrı bekliyorum.'