Ölümle dirilmek istiyorum
Geçerek sehpalardan
Gönlümde sancılar / iliklerimde ayaz
Geçiyorum bu eğreti hayattan
Aykırı düşler görüyorum artık
Bu çağın çehresine
Zindan da nur / urgan da hayat
Yıldız düşüyor gözlerime her şafak
Zulüm yüklü şehirlerin karanlığına inat
Ben ki / nice kavgalardan çıkıp geldim
Bu dar sokaklara
Nice sevgiler bıraktım ardımdan
Hicran yüklü zamanlara
Gün oldu / umudu siper ettim
İşkencede yüreğime
Gün oldu/ alnımdan kan damladı
Beton bir seccadeye?
Sukûta sukût ekledim çoğu zaman
Dualar heceleyerek
Duvarları konuşturdum her gece
Gölgemle süsleyerek
Yine de / gönlümde yeis yok
Gözlerimde hüzün
Bir tek özlemi kaldı bende
O / ölümsüz ölümün?
Biliyorum / tasviri yok halimin
Kovuldum lügatlerden
Kaçıyorum köşe-bucak / insan denen
? Urba giymiş cesetlerden?
Yaşamak / toprak altında saklı
Yeryüzü mezar
Cesetler? Gelmeyin üstüme
Yolum sehpaya kadar!
SÜLEYMAN KALAYCI
(Zindan şehirler)