Her şeyi para olarak görmek de nedir?
Kültür ve sanat alanında duyarsızlık, ilgisizlik, nemelazımlık, görmemezlikten gelme alışkanlığımız grafik olarak zirve yaptı.
Bu vesile ile toplumdaki bozulmuşluk hızla/artarak devam ediyor!
“Kültür ve sanatta geri kaldık” demek yetmiyor!
Bu konu “Devlet politikası” olması lazım.
Siz “Kültürümüzün gözyaşları”nı gördünüz mü?
Hissediyor musunuz?
Yoksa “Bana ne”cilerden misiniz?
***
“Bu kadar sıkıntı ve problem varken, kültür ve sanat da neymiş!” demek duyarsızlığın diğer adı…
Durup dururken bunları niye yazdım.
Elbette toplumun daha önemli problemleri var!
Onları da dert edineceğiz…
Virüs belası ile mücadele edip; kurtulmak için gayret edeceğiz.
Ekonomik sıkıntılarımız gün gelecek bitecek.
Deprem yaraları elbette sarılacak.
Ama bu kültürel bozulmuşluğu nasıl telifi edeceğiz?
Nasıl bu gençliğin/toplumun kültür seviyesini yükselteceğiz?
Bilen varsa beri gelsin?
***
Osmaniye’den bir arkadaşımız yeni bir kitap yayımlamış. Başka yazarlar da bütün imkânsızlıklara rağmen eserler yazıyor, yayımlıyor ve okuyucu arıyor.
Kitabın 5 lira maliyeti var. Ama kargo gönderim ücreti 15 lira…
Devletin PTT Kargosu’nun kitap gönderim indirimi vardı. Bir kiloya kadar 5 lira gönderim ücreti alınıyordu.
Bu uygulama da kaldırılmış!
Görevli arkadaş “Bu kampanya ile bundan sonra günde en fazla bir kitap gönderebilirsiniz” diyerek uygulamanın bittiğini ifade ediyor…
Peki yeni yayımlanan kitaplar okuyucusu ile nasıl buluşacak?
PTT, “Kitap gönderim kampanyası”nı iptal ederek neyi hedefliyor çok merak ediyorum. Tasarruf mu edecek?
Osmaniye’li arkadaşım “Kitabım okunsun diye sizlere ücretsiz gönderebilirim. Ama PTT kargo gönderimini öderseniz” diyor. Bu feryadı duyan olur mu acaba?
***
Aynı sıkıntı süreli yayınlar yani edebiyat ve sanat dergileri için de geçerli…
Beş yıldır yayımladığım GÖNÜL ERİ isimli kültür ve sanat dergimin önündeki en büyük engel “Abonelere gönderim ücreti”
1000 adet derginin baskı masrafı 2500 lira, ama aynı sayıdaki derginin PTT Kargo gönderim ücreti (Firmamın anlaşması olduğu halde) 5700 lira… Derginin maliyetinin iki katından fazla…
Böyle olunca son yıllarda binlerce dergi yayın hayatına son vermek zorunda kaldı.
***
Sesimizi duyan var mı?
Sayın Cumhurbaşkanım,
Sayın Ulaştırma Bakanım,
Sayın PTT Genel Müdürüm,
Sizlere sesimizi nasıl duyuracağız?
Biz, yurdumuzun her yerinden kültür ve sanatımıza katkı sağlamak ve hizmet etmek istiyoruz.
Akdağmadeni’nin Umutlu Köyü’ndeki Anadolu Kadını Semiha Bacımın sesini, yazdıklarını, eserlerini dünyaya duyurmak istiyoruz.
Turgutlu Sanayisinde işçi olarak çalışan Hasan Kardeşimizin eserlerini ve yazılarını okuyucularına ulaştırmak istiyoruz.
Sağlık çalışanımız Nilgün Hanım’ın, onca zorlu hizmet alanı yanında yazdığı güzellikleri paylaşmak, dünyaya mutluluk saçmak istiyoruz.
Birçok değeri, kaliteyi, sanatçıyı gün yüzüne çıkarıp elinden tutmak istiyoruz.
İlkokul öğrencilerimizin yazdığı o güzel şiirleri ve hikâyeleri dergilerimizde, gazetelerimizde yayımlayıp onların ufkunu açmak, kültür ve sanatımızı zirveye taşımak istiyoruz.
Biz, binlerce gönüllü ile hazırız.
Ama ne olur devletimizin de ciddi bir “Kültür Politikası” olması gerekiyor!
Açıkçası şimdilik;
Kültürümüz ağlıyor!
