Prof. Dr. Selahattin Turan Hocam bir not göndermiş; “Değerli şair Mehmet Ali Kalkan’ın bir yazısı. İlginizi çeker diye gönderiyorum.
Köyümden... Gönlümden... / Mehmet Ali Kalkan”
Sizlerle de paylaşmak istedim:
“Halil Soyuer Ağabey çok renkli bir insandı. Adana'da Karacaoğlan şenlikleri var. Şair arkadaşlar da otelde. Aynı otelde Türk Müziğinin solisti bir hanımefendi ve saz arkadaşları da kalıyor. Bizimkilerin grup halinde çıktığını gören görevli soruyor "siz saz takımı mısınız?" diye. Halil Ağabey cevap veriyor, "Yok, biz söz takımıyız."
Ziya Taşkent, 17 Ağustos 1999'da yaşanan depremde, Yalova'nın Çiftlikköy ilçesinde, eşi Ulviye Taşkent, kızı Rengin Dalmanoğlu, torunları Ece ve Efe Dalmanoğlu ile hayatını kaybetmişti.
"Anılardan köşe bucak kaçmakla kurtulurum sanma sakın maziden", "Arayanım soranım hiç kalmamış",
"Gurbet elde hatıralar tesellim",
"Gurbette olduğum günlerden beri",
"Ne gelen ne soran var acı geçti günlerim",
"Yüreğimde gizli volkan kaynıyor",
"Yağmur ol yağ başıma gözyaşım görünmesin",
"Hani ben giderken mahzun kalacak acıklı bir şarkı tutturacaktın",
"İzinde dolaşır bulamam seni",
"Rüzgardın seninle yarışamadım",
"Gün gelir seninle karşılaşırsak sessizce bir selam verip geçiver",
"İlk aşkı unutmak çok kolay deme",
"Dinmiyor hiç bu akşam ne gözyaşım ne acım",
"Rüzgar susmuş ses vermiyor nedendir",
"Yıllardır içimde sakladım seni",
"Bir gün sevdiğimi anlayacaksın",
"Gönül bülbülüme dargınsa güller",
"Yollar uzak yollar geçit vermiyor",
"Dün akşam elime bir resmin geçti",
"Bir gün bu ayrılık biter diyordun",
"Bir sır gibi sakladım senelerce sevgimi",
"Sıcaktan çatlayan topraklar yine yağmuru hasretle bekliyor dostum" ve "Tükendi umutlarım kalmadı bir tek seven" gibi pek çok bestesi vardı. "Onu ölümsüzlüğe uğurlarken" bir şiir yazıyor Halil Soyuer Ağabey. Bugün de o şiiri koyalım.
“Ziya Taşkent'e Sesleniş”
“Bu da varmış kaderinde Ziya Bey,
Huzuru mahşere bizden gam götür.
Muzaffer İlkar'a, Sadi Hoşses'e, Yesari Asım'a bol selâm götür.
Ne kadar mutluydun Ulviye ile,
Ondan ayrılmazdın ölürken bile,
El ele koştunuz en son menzile,
Oraya Ziya Bey, böyle nam götür.
Bir bir anlatırsın bizi sorana,
Selahattin İnal, Zeki Müren'e, Güneri Tecer'e, Osman Türen'e, Saadettin Kaynak'a bol selâm götür.
Kimseye başını eğmemiştin sen,
Nedir bu kadere böyle diz çökmen,
Nermin Demirçay'la Hüseyin Gökmen,
Yücel Aşan'a bol selâm götür.
On yedi Ağustos aman aman hey...
Sazlar kan ağlasın, tam hıçkırsın ney,
Cevat Kozanoğlu, Şerif İçli Bey, Ekrem Güyer'e de bol selam götür.
Halil Soyuer...”
Şehitlerimize, bu toprakları vatan yapanlara, atalarımıza,
Ziya Taşkent'e, eşine, kızına, torunlarına, Halil Soyuer Ağabey'e, şiirde adı geçenlere,
Türk Çadırı'nın direklerine, geçmişlerimize Allah rahmet eylesin. Fatihalarla...”
Teşekkürler…Rahmetle…
