Günlerdir, kelimelerin, yıllarca söylediklerimizin, söylenenlerin, yazılanların, okunanların okunmayanların, dinlenilenlerin, dinlenilmeyenlerin kifayetsiz kaldığı noktadayız.
Son asrın kaydettiği bir büyük bir felaketi yaşıyoruz.
Binlerce yıllık maziye sahip kadim şehirlerimizde on binler ile ifade edilen ölüm, yüzbinler ile ifade edilen yaralı ve enkaz, acıyı paylaşmaya çalışan, maddeten ve manen bir şeyler yapmaya çalışan, ülkemin ve nerede ise dünyanın her tarafından ; ırk, dil, din, cinsiyet farkı gözetmeksizin koşup gelen İnsanlar. Çaresizlikte çare arayan insanlar.
Acıları bölüşen insanlar.
Acıları siyasi ranta dönüştürme peşinde, öz eleştiri yapmayan, milli ve manevi değerlerimizi kullanarak aldatan ve ne yazık ki hala aldatma peşinde olan birileri.
Ey büyük Türk Milletinin , yüreği yanan acılı insanları. biliyor ve inanıyorum ki sen daha iyi olmayı hak ediyorsun.
Daha iyi olmanın zamanı gelmedi mi?
Yıllardır bizi biz olmaktan uzaklaştıran, mana ile maddeleştiren zihniyeti değiştirmemizin zamanı gelmedi mi?
Önce insanımızı fikren sonra da şehirlerimizi maddeten enkaz altında bırakan düşünce ve yaşayış şeklinden kurtulmamız lazım değil mi?
Bizi biz yapan, binlerce yılda oluşan, milli kültürümüzü hatırlayıp yeniden hayata geçirmemiz şar değil mi?.
Haksız kazanç peşinde koşan, yasa boşluklarını şahsi hırs ve kazançları peşinde dolduran birilerine , kayırma, suiistimal, açgözlülüğe DUR demeyecek miyiz?
Haramı alkışlamaktan, paylaşmaktan vazgeçmeyecek miyiz?
Değişmemiz, özümüze dönmemiz lazım değil mi?
KÖKTEN BİR ZİHNİYET VE AHLAK INKILABI YAPMAMIZIN ZAMANI GELMEDİ Mİ?